Το Σύστημα Ονομάτων Τομέα (DNS) είναι ένα ιεραρχικό και αποκεντρωμένο σύστημα που αντιστοιχεί τα ονόματα τομέα σε διευθύνσεις IP. Είναι η διαδικτυακή εκδοχή ενός τηλεφωνικού καταλόγου, μετατρέποντας τα ανθρώπινα αναγνώσιμα ονόματα τομέα σε διευθύνσεις IP.

Η επίλυση DNS μετατρέπει το όνομα τομέα σε διεύθυνση IP του διακομιστή του. Χρειάζεσαι τη διεύθυνση IP ενός ιστότοπου για να μάθεις την τοποθεσία του στο διαδίκτυο.

Οι τέσσερις τύποι διακομιστών DNS συνεργάζονται (σε αλυσίδα) για να μετατρέψουν το όνομα τομέα σε διεύθυνση IP, επιτρέποντας έτσι την φόρτωση του ζητούμενου διαδικτυακού πόρου στην οθόνη του χρήστη.

Ακολουθεί ο τρόπος που λειτουργεί η διαδικασία επίλυσης DNS:

1. Ανακριτικός διακομιστής DNS (DNS resolver): Αυτοί οι διακομιστές είναι οι πρώτοι στη διαδικασία ελέγχου DNS. Λαμβάνουν αιτήματα DNS από πελάτες και μετατρέπουν το ανθρώπινα αναγνώσιμο όνομα τομέα σε διεύθυνση IP. Ο διακομιστής αυτός παρακολουθεί τη διεύθυνση IP για τον ζητούμενο τομέα ή όνομα κεντρικού υπολογιστή.
2. Διακομιστές Root DNS: Αυτοί οι διακομιστές βρίσκονται στην κορυφή της ιεραρχίας DNS και παρέχουν μια λίστα με διακομιστές τομέα ανώτατου επιπέδου (TLD) στους ανακριτές.
3. Διακομιστές TLD: Αυτοί οι διακομιστές επιστρέφουν τους εξουσιοδοτημένους διακομιστές ονομάτων για κάθε τομέα. Είναι υπεύθυνοι για την διαχείριση των αιτημάτων για συγκεκριμένους τομείς ανώτατου επιπέδου όπως .com, .org κλπ. Οι διακομιστές TLD .com θα επιστρέψουν αποτελέσματα για το abc.com αλλά όχι για το abc.org.
4. Εξουσιοδοτημένοι διακομιστές DNS: Αυτοί οι διακομιστές είναι ο τελευταίος σταθμός στη διαδικασία επίλυσης DNS. Οι εξουσιοδοτημένοι διακομιστές ονομάτων για τον ζητούμενο τομέα κατέχουν τα πραγματικά αρχεία DNS και απαντούν στα αιτήματα με τις σωστές διευθύνσεις IP.

Ας υποθέσουμε ότι ζητάς να ανοίξεις την URL https://xyz.gr στη γραμμή διευθύνσεων του προγράμματος περιήγησής σου. Ορίστε πώς λειτουργεί:

1. Ο περιηγητής σου στέλνει ένα αίτημα DNS σε έναν διακομιστή DNS (ανακριτικό διακομιστή), συνήθως που παρέχεται από τον πάροχο υπηρεσιών διαδικτύου (ISP) σου.
2. Ο ανακριτικός διακομιστής ελέγχει τη μνήμη cache του για να δει αν έχει ήδη τις ζητούμενες πληροφορίες DNS για το όνομα τομέα. Αν ναι, επιστρέφει τις πληροφορίες στον υπολογιστή σου και η διαδικασία τελειώνει.
3. Αν ο ανακριτικός διακομιστής δεν έχει τις πληροφορίες DNS στη μνήμη cache του, στέλνει ένα αίτημα στους διακομιστές Root DNS. Αυτοί οι διακομιστές διατηρούν μια βάση δεδομένων με όλα τα ονόματα τομέα ανώτατου επιπέδου, όπως .com, .org, .net κλπ.
4. Ο ανακριτικός διακομιστής επικοινωνεί με τους διακομιστές Root DNS που απαντούν με τη διεύθυνση IP των κατάλληλων διακομιστών DNS TLD.
5. Οι διακομιστές DNS TLD απαντούν στο αίτημα παραπέμποντας στους εξουσιοδοτημένους διακομιστές DNS για το όνομα τομέα. Αυτοί οι διακομιστές είναι υπεύθυνοι για τη διατήρηση των αρχείων DNS για το συγκεκριμένο τομέα.
6. Οι εξουσιοδοτημένοι διακομιστές DNS απαντούν με τα ζητούμενα αρχεία DNS για το όνομα τομέα.
7. Ο ανακριτικός διακομιστής αποθηκεύει τα ενημερωμένα/πιο πρόσφατα αρχεία DNS στη μνήμη cache του και τα επιστρέφει στον υπολογιστή σου, ο οποίος τώρα μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτά τα αρχεία για τον σκοπό για τον οποίο ζητήθηκαν.

Η διάδοση DNS αναφέρεται στον χρόνο που χρειάζονται οι αλλαγές DNS για να ενημερωθούν σε ολόκληρο το διαδίκτυο παγκοσμίως. Αυτό μπορεί να διαρκέσει μέχρι 48 ώρες για να διαδοθεί παγκοσμίως. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις το εργαλείο μας Global DNS Propagation Checker για να λάβεις γρήγορη αναφορά για την κατάσταση διάδοσης DNS σου.

Όταν ενημερώνεις τα αρχεία DNS σου, οι αλλαγές μπορεί να πάρουν έως και 48 ώρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου παγκοσμίως ενημερώνουν τη μνήμη cache τους με νέες πληροφορίες DNS για το τομέα σου.

Ωστόσο, τα αρχεία DNS μπορεί να πάρουν λίγο χρόνο για να διαδοθούν λόγω των διαφορετικών επιπέδων μνήμης cache DNS. Έτσι, ορισμένοι επισκέπτες ενδέχεται να ανακατευθυνθούν στη διεύθυνση IP του παλιού διακομιστή μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία διάδοσης DNS παγκοσμίως. Ωστόσο, οι περισσότεροι επισκέπτες βλέπουν τα ενημερωμένα αρχεία DNS σύντομα μετά την αλλαγή. Μπορείς να ελέγξεις αρχεία A, AAAA, CNAME και επιπλέον αρχεία DNS χρησιμοποιώντας το εργαλείο DNS lookup μας.

Ας υποθέσουμε ότι άλλαξες τους διακομιστές ονομάτων του τομέα σου και ζήτησες να ανοίξεις το τομέα σου στον περιηγητή. Το αίτημά σου δεν θα πάει απευθείας στον διακομιστή φιλοξενίας. Κάθε κόμβος ISP ελέγχει πρώτα τη μνήμη cache DNS του για να δει αν έχει τις πληροφορίες DNS για το τομέα. Αν δεν υπάρχουν, θα αναζητήσει τις πληροφορίες από τον εξουσιοδοτημένο διακομιστή DNS του τομέα για να εξυπηρετήσει το αίτημα του χρήστη. Επίσης, αποθηκεύει αυτές τις πληροφορίες για μελλοντική χρήση, ώστε να επιταχύνει τη διαδικασία αναζήτησης DNS. Έτσι, οι νέοι διακομιστές ονομάτων δεν διαδίδονται άμεσα. Οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου έχουν διαφορετικά επίπεδα ανανέωσης cache, με αποτέλεσμα ορισμένοι να διατηρούν ακόμα τις παλιές πληροφορίες DNS στη μνήμη τους.

Οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου παγκοσμίως έχουν διαφορετικά επίπεδα cache. Ο πελάτης DNS ή ο διακομιστής μπορεί να αποθηκεύσει τις πληροφορίες των αρχείων DNS στη μνήμη cache του. Αυτές οι πληροφορίες αποθηκεύονται προσωρινά και οι διακομιστές DNS θα αναζητήσουν τις ενημερωμένες πληροφορίες DNS όταν λήξει ο χρόνος ζωής (TTL – Time to Live).

Σημείωση: Αν οι νέες αλλαγές DNS σου δεν αντικατοπτρίζονται ακόμα, μπορείς να κάνεις έναν έλεγχο υγείας DNS για να διασφαλίσεις ότι οι αλλαγές σου είναι σωστές και τηρούν τα πρότυπα. Μπορείς επίσης να καθαρίσεις τη μνήμη cache DNS σου.

Ο διακομιστής DNS θα επιστρέψει ένα σφάλμα ονόματος, γνωστό και ως απάντηση NXDomain (για μη υπάρχοντα τομέα), για να υποδείξει ότι το όνομα τομέα που ζητήθηκε δεν υπάρχει.

Το DNS χρησιμοποιεί τόσο την TCP όσο και την UDP θύρα 53. Ωστόσο, η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη θύρα για το DNS είναι η UDP 53. Χρησιμοποιείται όταν ο υπολογιστής του πελάτη επικοινωνεί με τον διακομιστή DNS για την επίλυση του ονόματος τομέα. Όταν χρησιμοποιείται η UDP 53 για το DNS, το μέγιστο μέγεθος του πακέτου ερωτήματος είναι 512 byte.

Η TCP 53 χρησιμοποιείται κυρίως για Μεταφορές Ζωνών και όταν το πακέτο ερωτήματος υπερβαίνει τα 512 byte. Αυτό συμβαίνει όταν χρησιμοποιείται το DNSSEC, το οποίο προσθέτει επιπλέον επιβάρυνση στο πακέτο ερωτήματος DNS. Μπορείς να ελέγξεις όλες τις θύρες διακομιστή χρησιμοποιώντας έναν σαρωτή θυρών online.

Η αποτυχία DNS σημαίνει ότι ο διακομιστής DNS δεν μπορεί να μετατρέψει το όνομα τομέα σε διεύθυνση IP σε ένα δίκτυο TCP/IP. Αυτή η αποτυχία μπορεί να συμβεί είτε εντός του ιδιωτικού δικτύου μιας εταιρείας είτε στο διαδίκτυο.